Death Angel - "The Evil Divide"

                

 Οι Death Angel παρότι είναι ένα συγκρότημα με 30 χρόνια ιστορία στο χώρο του thrash metal-με ένα μικρό διάλειμμα στα 90’s- με το νέο τους άλμπουμ βάζουν κάτω πολλούς νέους που προσπαθούν να μας πείσουν με το old school trash τους. To είδος έχει κορεστεί  τα τελευταία χρόνια κακά τα ψέματα, με τις μόνες κυκλοφορίες που τραβάνε το ενδιαφέρον να είναι αυτές των Big 4 λόγω εκτοπίσματος αλλά και της φωτεινής εξαίρεσης που ακούει στο όνομα Vektor, οι οποίοι όμως «παίζουν μπάλα» στο δικό του γήπεδο πλέον. Γιατί όμως το “The Evil Divide” ξεχωρίζει και σίγουρα θα αποτελέσει μαζί με το νέο άλμπουμ των Anthrax μια από τις thrash metal επιλογές μου για φέτος.

         Τα riffs που αποτελούν και την βάση του είδους, δεν είναι μόνο κοφτερά( “The Moth” ) και εμπνευσμένα( “Hatred United/United Hate” ) αλλά έχουν και την πρωτοτυπία-για το συγκρότημα πάντα- και το ρίσκο του αρκετά μελωδικού “Lost”. Κάτι τέτοιες συνθέσεις είναι αυτές που διχάζουν τους οπαδούς των συγκροτημάτων, με το πείραμα όμως να πετυχαίνει όπως και στη περίπτωση του “Breathing Lighting” των Anthrax. Επιπλέον δίνεται η ευκαιρία σε μία από τις καλύτερες φωνές του χώρου όπως αυτή του Mark Osegueda να χρωματίσει το τραγούδι, ξεδιπλώνοντας την γκάμα των φωνητικών του δυνατοτήτων. Ακόμα η συμμετοχή του πολύ Andreas Kisser των Sepultura σε σόλο, στο “Hatred United/United Hate” προστίθεται στα θετικά του άλμπουμ όπως και το crossover riff α λα Suicidal Tendencies του “Cause For Alarm” προσθέτοντας έτσι ποικιλία στο συνολικό αποτέλεσμα. Μετά από πολλά ακούσματα βέβαια μπορώ να πω πως κράτησα με μεγαλύτερη ευκολία τα highlights που προανέφερα και αυτό γιατί προς το τέλος ο δίσκος κάνει μια μικρή «κοιλιά». Αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχουν εκπτώσεις στη ποιότητα των τραγουδιών απλά δεν αποφεύγεται αυτό το μονοδιάστατο trash metal riffing.

      Κλείνοντας, σίγουρα από τους καλύτερους thrash metal δίσκους που θα ακούσουμε φέτος που σε μεγάλο βαθμό έχει στιγμές και ιδέες που θα ικανοποιήσουν και τον ακροατή που έχει χορτάσει από thrash. Η μοντέρνα παραγωγή ίσως ξενίσει κάποιους με το μεγάλο στοίχημα του άλμπουμ να ακούει στον τίτλο “Lost”.

Φροίξος Βικάτος